↔ 34,69km ─ ↑↓ 252m
Percentage verhard: 70%
Startplaats: Gottem
Aankomst: Ooikeplein, Ooike
Vervoer: Wagen
Hike: Fred N., Petra D., Wesley D., Shirley L., Catherine V., Linda V., Kathy V., Sandra R., Christa D., Patrick V., Lien B., drie hondjes en Wandel Mee Met Mij
Vandaag spreken we af in Ooike op het Ooikeplein. Patrick laat me weten dat hij iets later zal zijn omdat hij zich van dorp vergist heeft. Hij vertelt dat hij eerst naar Ooigem gereden is maar daar zou volgens hem niets te zien zijn ‘grinnik’. Ik vraag hem om door te rijden naar het startpunt van onze tocht zodat we geen tijd verliezen. Het is even puzzelen om iedereen aan het startpunt te krijgen omdat er vandaag maar liefst drie honden zullen meestappen. Wanneer we de puzzel gelegd hebben, kunnen we koers zetten naar Gottem. Patrick staat ons al op te wachten op de voorziene parking in Gottem. Ik vraag hem of hij vanmorgen al koffie gedronken heeft en hij moet hier om lachen, een binnenpretje tussen ons ‘grinnik’. Iedereen is al snel gepakt, gezakt en ook de honden hangen aan de lijn dus we kunnen vertrekken.
Via een klein wegeltje achteraan de parking komen we uit op de Ardense Jagerstraat en slaan we rechts af. We passeren naast de Sint-Martinus- en Sint-Eutropiuskerk ook de Polderweg waar zich de huisbrouwerij Sint-Canarus zich bevindt. Algauw komen we uit op Leie-Linkeroever en uiteraard de Leie. We blijven even naar de Leie turen en naar de boot die haar bedwingt. Even verder wandelen we onder de Machelenbrug en hier gaat het al fout. We blijven de Leie volgen en na een halve kilometer besef ik dat we verkeerd zitten. Ik kijk even op mijn smartphone en de GPX van de GR129. Mijn buikgevoel klopt, we moesten eigenlijk de Machelenbrug oversteken. We keren op onze stappen terug en steken de brug over. Via de Machelenput stappen we het centrum van Machelen binnen. We passeren de Sint-Michiel-en-Cornelius-en-Ghislenuskerk en via het Roger Raveelplein komen we aan de Hostensmolen. Hier aan de oude bouwvallige molen houden we even halt om een laagje kleding uit te doen en om even te wachten tot de groep weer voltallig is.
“De twee kerken die we passeerden in Gottem en in Machelen intrigeren mij door hun naam die uit meerdere heiligen bestaat. Meestal wordt een kerk maar naar één heilige vernoemd. De reden van meerdere heiligen in een naam van een kerk zou te maken hebben met de aanwezigheid van relieken van deze heiligen. De oudste vermelding van de Sint-Michiel-en-Cornelius-en-Ghislenuskerk dateert uit 1163 toen het Sint-Pieterskapittel van Lille het patronaat verwierf. In 1423 werd hier de broederschap van de Heilige Cornelius en Ghislenus opgericht. Relieken van de heiligen werden vermoedelijk in de eerste helft van de vijftiende eeuw door Gerard van Gavere-Schorisse, heer van Machelen, uit Rome overgebracht. Vanaf toen werd de kerk een belangrijk bedevaartsoord met zijn jaarlijkse ‘Machelen Gulde’ bedevaart. Door de vernieling van de kerk in de zestiende eeuw zijn de relieken verloren gegaan en werden de gilde-activiteiten onderbroken. De vernieling van de kerk en zijn relieken werd veroorzaakt door religieuze oorlogen, met name door de beeldenstorm.
De Hostensmolen fungeerde als korenmolen en oliemolen. De molen werd gebouwd in 1840 en in 1859 werd er al een stoommachine bij geplaatst. Samen met de stoommachine werd er ook nog op windkracht gemalen. In 1904 werden de wieken en het wiekenkruis verwijderd. De mechanische olieslagerij bleef in bedrijf tot 1944.”
Wanneer we het centrum van Machelen verlaten, steken we wat verder de Rijksweg en het spoor over. Er staat een gure wind en de volgende acht kilometer vertoeven we in agrarisch landschap rond Kruishoutem. Het iets saaiere stuk laat ons verzinken in gedachten en hierbij focussen we ons op stappen. Het tempo gaat dus ietwat de hoogte in. Wanneer we aan de Passionistenstraat komen, houden we even halt aan de rand van het Lozerbos. De vrouwen hadden al eens laten vallen dat ze dringend een plaspauze nodig hadden. Wel, dit verzoek wordt meteen ingewilligd en de vrouwen verdwijnen tussen het struikgewas. We vertoeven in het groen van het Lozerbos maar dit is van korte duur. Voor we het weten staan we aan de Onze-Lieve-Vrouw van Bijstandkerk in de dorpskern van Lozer. Via het plaatselijke groen stappen we naar de Kasteelstraat, een iets drukkere weg die we voor enkele honderden meters volgen. We slaan links de Appelhoekstraat in en krijgen een beter zicht op het kasteel met de gigantische vijver.
“Het oudste gedeelte van het Kasteel van Lozer werd al in 1080 vermeld en kwam in zestiende eeuw in het bezit van Filips van Montmorency. Het goed heette in de zeventiende eeuw ‘t Goed Uplosere. In 1654 verwierf grootbaljuw van Gent, Jean-Baptiste della Faille, het kasteel. Zijn familie bezit het kasteel nog steeds. Het kasteel werd voor een laatste keer aangepast na 1914 tot zijn huidige neo-Lodewijk XVI stijl. Het huidige bosrijke kasteelpark van dertien hectare is al sinds 1885 aangelegd door tuinarchitect Friedrich Eduard Keilig. Agnès Berthe Marie Gabrielle, barones della Faille d'Huysse, werd geboren te Brussel op 8 maart 1888 en stierf te Huise op 5 juni 1971. Ze was een Belgisch politicus en weerstander tijdens beide Wereldoorlogen. Agnès was één van de eerste vrouwelijke burgemeesters van België. Ze voerde haar ambt zeer lang uit, van 1927 tot 1970 was zij burgemeester van Huise. Tijdens de Eerste Wereldoorlog maakte ze zich verdienstelijk als verpleegster en ging ze in het verzet. In 1916 werd ze gearresteerd en bracht ze verschillende maanden in gevangenschap door. Ze werd in 1921 eredame van koningin Elisabeth. Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd Agnès della Faille door de bezetter uit het burgemeestersambt ontslagen. Ze ging opnieuw in het verzet, ditmaal samen met haar zus Marie-Madeleine. Ze maakten deel uit van de inlichtingendienst en ontsnappingsroute Tempo, waar veel vrouwen bij aangesloten waren. Kortweg een vrouw met pit.”
We stappen verder door de velden van Kruisem en Ouwegem tot we het groene dorp Mullem betreden. We wandelen langs een impressionant kasteel en komen zo het pittoreske dorpje binnen. Voor we het door hebben, staan we terug in de velden en wandelen we parallel met de Rooigemsebeek.
“Kasteel Den Ast werd in het begin van de twintigste eeuw gebouwd door Georges van Oost. De constructie heeft een Franse stijl met een mansardedak. Tijdens de Eerste Wereldoorlog bouwde men een uitkijktoren op het domein. De oude kapel die tot de Franse Revolutie een bekend bedevaartsoord was, werd mee verwerkt in een hoek van de kasteelmuur. Verder is er nog een chicoreidrogerij aanwezig, vandaar dat het kasteel ook ‘Den Ast’ wordt genoemd.Het kasteel wordt ook wel eens Kasteel de Gerlache genoemd. Hier heeft de zoon van Gaston de Gerlache, de bekendste Zuidpoolreiziger van ons land, Adrien de Gerlache gewoond.”
Na enkele kilometers passeren we, via de zuidergrens, Lede en komen we aan de Schietsjampettermolen. Aan de molen slaan we links af op de Houtavestraat, wanneer we naar links kijken worden we getrakteerd op een prachtig uitzicht. We kijken naar een kasteeldomein van het Kasteel van Wannegem-Lede. We wandelen via een klein wegeltje, waar ik de eerste sneeuwklokjes spot, richting Hof Ten Eecke en steken even verder de Deinzestraat over. Via de Rottestraat verlaten we de GR129 en beginnen we aan de uitlooproute naar Ooike. Via de Trage Weg 65 en Ooikeberg komen we aan bij het Ooikeplein waar onze wagens geparkeerd staan. We zwaaien enkele dames vaarwel en zetten dan koers naar Gottem. Wanneer we terug in Gottem aankomen, kunnen we het niet laten om nog iets te gaan drinken in Huisbrouwerij Sint-Canarus.
“De Schietsjampettermolen stond oorspronkelijk in het West-Vlaamse Houtave, deelgemeente van Zuienkerke. De Houtavemolen werd in 1981 afgebroken onder luid protest van de toenmalige champetter, dit met zijn vuurwapen in de hand. Hij schoot uiteindelijk een kogel in het molenkot. De molen met kogelinslag werd in Wannegem-Lede heropgebouwd en wordt daar de Schietsjampettermolen genoemd.”
Het was opnieuw een blij weerzien van gekende gezichten en een verrassende ontmoeting van nieuwe gezichten, een top dag die we niet snel zullen vergeten. Tot een volgende keer!
コメント