↔26,88km ─ ↑↓33m Percentage verhard: 55% verhard Startplaats: Isabellahaven, Boekhoute Aankomst: Station, Eeklo Vervoer: Drop-off en pick-up Hike: Solo
Na enkele weken rust te hebben genomen na mijn driedaagse langsheen Streek GR Uilenspiegel, pik ik de draad vandaag weer op. Ik word zorgvuldig door mijn vrouw gedropt waar ik laatst eindigde. De geschiedenisrijke Isabellahaven in Boekhoute. Ik neem zoals altijd even afscheid en beloof voorzichtig te zijn onderweg. Vorige keer had ik namelijk wat over het hoofd gezien, een stukje geschiedenis over de Eerste Wereldoorlog, een monument ter nagedachtenis van de Dodendraad. Ik neem dus nu even de tijd om de infoborden te lezen en even stil te staan bij hoe het in die tijd moet geweest zijn. Verscheurde vriendschappen, families en geliefden die elkaar tijdens het beleg niet meer konden zien.
“Op vier augustus 1914 valt Duitsland België binnen via Gemmenich aan het Drielandenpunt nabij Aken. In ruim twee maanden tijd wordt het gehele land bezet. Het neutrale Nederland blijft buiten schot. In het late voorjaar van 1915 trekken de Duitsers een elektrische draadversperring op langs de Belgisch-Nederlandse grens. De Dodendraad wordt de grens tussen oorlog en vrede. De Dodendraad was een Duits militair bouwwerk en mocht dus in geen geval op Nederlands grondgebied geplaatst worden. De grens werd dus hier en daar rechtgetrokken en de Dodendraad was zo driehonderdvijftig kilometer lang.”
Ik laat de Nederlandse grens meteen achter me en wandel verder langs het Isabellagemaal en het Isabella Kanaal. Voor het gemaal, stroom opwaarts, gaat Isabella me verlaten en vervoegt Leopold de gelederen. Ik maak een negentig graden bocht, laat de Zwartesluisbeek links liggen en volg het Leopoldkanaal stroomafwaarts. Dit betekent dat het kruispunt van het Leopoldkanaal, de Zwartesluisbeek en het Isabella kanaal op het hoogste punt ligt.
“Het Krekengebied ligt niet veel hoger dan de zeespiegel. Het overtollige water wordt afgeleid via beken, sluizen en stuwen naar de Schelde. In 1830 scheurde België zich van Nederland af. Alle doorgangen naar de Schelde lagen nu op Nederlands grondgebied. De Nederlanders sloten dan ook alles sluizen en stuwen af zodat het water uit de Belgische polders, kreken en beken niet meer kon wegstromen. België besloot toen om een eigen kanaal uit te graven om de polders te beschermen tegen het water. Het Leopoldkanaal loopt helemaal over Belgisch grondgebied, van Boekhoute tot Heist, en is drieënveertig kilometer lang. Het ontwerp dateert van 1842, het gehele kanaal werd met de schop en kruiwagen uitgegraven.”
Iets verder kom ik aan een brug die ik jammer genoeg niet moet oversteken, het gaat om de Notelaarsbrug. Een vernieuwde brug weliswaar met een design van de oude brug, een Baileybrug uit 1949. Nog steeds wandel ik langs het Leopoldkanaal tot ik aan een bekende brug uitkom die ik al eens overgestoken ben op mijn tocht langs de GR5A, de Oesterputbrug. Hier wordt er drinkwater van België naar Nederland gepompt. Ik stap nu enkele kilometers langs veldwegen en over dijken in de Isabellapolder tot ik in Bassevelde arriveer. In Bassevelde bezoek ik de Onze-Lieve-Vrouw Hemelvaart kerk, langs buiten een prachtig bouwwerk en tegelijk somber langs binnen.
“De Isabellapolder werd vernoemd naar een zeer geliefde vorstin en landvoogdes van de Zuidelijke Nederlanden, daar hoort het België van nu bij. In de Zuidelijke Nederlanden waren Albrecht van Oostenrijk en Isabella Clara Eugenia geliefd bij de bevolking, hoewel zij geen godsdienstvrijheid toestonden en vrijhandel afschaften. In 1611 voerden zij een Eeuwig Edict in: Hierin werden de familienamen vastgelegd en werden kerken verplicht doop-, huwelijks- en overlijdensregisters aan te leggen. Hier maken eeuwen later genealogen dankbaar gebruik van. Albrecht en Isabella slaagden erin met de Noordelijke opstandelingen een verdrag te sluiten waardoor in 1609 het Twaalfjarig Bestand kon ingaan met een optie op definitieve vrede. Onder hun beleid recupereerden de Zuidelijke Nederlanden zeer snel van de oorlog en brak een periode aan van diplomatieke, artistieke en economische bloei. Samen met Albrecht spande ze zich ook in voor het welslagen van de Katholieke Reformatie.”
Ik verlaat Bassevelde op dezelfde manier als ik er ben binnengewandeld: het gaat wederom via veldwegen, fietspaden en verkeersluwe straten zonder bezienswaardigheden maar met enkele mooie uitzichten. Via een heuse looping weet ik over de Expresweg te wandelen en onder de brug door te stappen. Hier kan je best je GPX file niet volgen want dit zou wel eens pijn kunnen doen ‘grinnik’.
Ik stap verder door het met beton gedrapeerde landschap tot aan de Oosteeklose Bossen. Via de Ledestraat wandel ik eindelijk de natuur in. Nog steeds in de nabijheid van beton want de overblijfselen van de Hollandstellung bunkers doemen hier en daar op. Via de Antwerpse Heirbaan verlaat ik de Oosteeklose Bossen en stap ik de Lembeekse Bossen binnen. Hier is het iets of wat drukker maar ik merk wel dat de wandelhype toch afneemt nu ‘Corona’ de greep aan het verliezen is. Een goede zaak voor de natuur en de rust. Genieten doe ik met volle teugen al wandelend door de Beukenbossen en naaldbossen. Zo nu en dan mijn neus optrekkend door de indringende geur van de stinkzwam. Ik heb er echter geen kunnen spotten.
“Aan de overzijde van het Schipdonkkanaal stonden op grondgebied Eeklo ooit niet minder dan 66 structuren die deel uitmaakten van de Hollandstellung. Je vindt er dus zowel de voorlijn als de tweedelige hoofdlijn terug. Wel blijkt er jammer genoeg op heden nog amper 1/4 van de linie terug te vinden. Het mag gezegd worden, op Eeklo werd de lijn met hulp van de stad zwaar uitgedund. In de jaren 1959-1960 bood de stad namelijk aan om de bunkers gelegen op eigendom te Eeklo op eigen kosten te laten slopen.”
Via het Bellebargiebos of Kwadenbos kom ik in het centrum van Eeklo terecht en volg ik het fietspad langs het spoor. Hier verlaat ik de SGR en stap richting het station waar in afgesproken heb met mijn vrouw.