Vandaag weer vroeg uit de veren, althans een uurtje later dan normaal omdat we een uurtje langer hebben mogen slapen. Ik maak me klaar om de laatste etappe te starten van het 2de deel van de GR5A. Het laatste stukje Antwerpen, wat als ik eerlijk mag zijn niet zo schitterend veel te bieden had. Zoals jullie weten volg ik de gids uit 2018 met de voorgestelde etappes. Etappe Zwijndrecht-Kruibeke, officieel 22,1km heb ik lichtjes aangepast mits er geen deftige parkeerplaats te vinden was aan het eindpunt. Ik heb de etappe iets langer gemaakt met 1,3km tot aan de Scheldelei met een enorme parking.
De taxi bracht me dan terug naar Zwijndrecht aan het Kerkhof waar we vorige keer eindigde.
Voor ik vertrek voor de 22,1km + 1,3km bezoek ik nog even de begraafplaats om hulde te gaan brengen aan onze gesneuvelde helden van beide wereldoorlogen. Prachtig kerkhof in een mooi herfstkleed, de botergele Tulpenbomen en Platanen springen meteen in het oog. Nu kon ik vertrekken via het vredespad, ik hoop dan ook dat dat pad zijn werk doet.
“De huidige gemeente Zwijndrecht ontstond op 1 januari 1977 door de fusie van de kerngemeente Zwijndrecht met de toen opgeheven gemeente Burcht. Zwijndrecht en Burcht maken pas sinds 31 maart 1923 deel uit van de provincie Antwerpen. Daarvoor was de Schelde de grens en behoorden beide toenmalige gemeenten tot de provincie Oost-Vlaanderen. In hetzelfde jaar werden ook de voormalige Borgerweertpolder en de Sint-Annaparochie op het Vlaams Hoofd (Sint-Anneke) van Zwijndrecht losgemaakt en het geheel onder de naam Linkeroever bij de stad Antwerpen gevoegd. Op kerkelijk gebied behoort Zwijndrecht nog steeds bij het bisdom Gent.”
Het Vredespad loopt uit in een aangeplant bos ‘Zwijndrecht draagt zijn boompje bij’ wat ik enkel maar kan aanmoedigen! Ik neem hier ook even de tijd om een geocache te zoeken en te loggen, kwestie om het wandelen extra leutig te maken. Op die plaats staat een paal in teken van vrede ‘Mag er vrede zijn op aarde’ ik had ineens een Kerst gevoel ‘grinnik’.
Even verder beland ik in een natuurgebied het vlietbos, aangenaam om te zien dat er toch nog veel groen te vinden is zo dicht bij een grote stad als Antwerpen. De geuren van bos en de aparte geur van herfst komen me tegemoet wat een nostalgisch gevoel met zich meebrengt.
Dan kom ik midden in een bouwwerf, hier is het goed kijken want blijkbaar kan je volgens de GR tekens zowel links als rechts volgen over de brug van de E17. Hier is me verteld dat ik links moet volgen omdat rechts een ramp is en je nadien niet meer kan oversteken. Ik stel dan voor verwijder de rechter GR tekens en de kous is af. Wat verder ga ik links het natuurgebied Middenvijver verkennen, een jong gebied dat onlangs een opkuisbeurt gehad heeft door beheers werken om zo kreken en rietkragen te herstellen. Even wegdromen in het groen maar aan de horizon zie je dat je midden in een verstedelijkt gebied rondloopt. Doch hier en daar mooie plekjes te ontdekken.
Ik verlaat het gebied alsook de natuur, vanaf nu is het enkel de stad Antwerpen en ik met asfalt onder de voeten. Het traject loopt langs de Schelde met de prachtige skyline van Antwerpen. Het Havenhuis, het MAS en het Steen zijn enkele gebouwen die vanaf linkeroever te bewonderen zijn. Ik verlaat het zicht op de Schelde en wandel opnieuw een beschermd natuurgebied binnen, mij doet dit eerder denken aan een grote waterzuiveringsinstallatie met een hectaren groot rietveld en aan de andere kant van het fietspad de zuivering en de plas met gezuiverd water.
Het vlot goed, voor ik het wist had ik nog maar 6km te stappen. Ik wandel onder andere langs de militaire kazerne van Burcht met zijn voor burgers onbekend Fort. Ik passer ook het natuurgebied Kortbroek met op de achtergrond een mooi kasteel. Ik klim de dijk van de Scheldelei op en kan mijn wandelschoenen weer in de koffer steken en voldaan richting huis terugkeren.