Vandaag mag ik weer verder stappen over de GR5A. Mijn 9de etappe van Kruibeke naar Bornem, goed voor 21,2km. Tijdens de vorige etappe, etappe 8, deed ik al een klein stukje van deze etappe (1,3km) om praktische redenen, nl. een grotere parking pal op het GR pad. Dus deed ik in principe nog geen 20km vandaag. Maar omdat ik graag mijn neus in andermans geschiedenis steek deed ik meer dan 20km doordat ik hier en daar een ommetje gemaakt had. Ik parkeer mijn stalen ros aan een grote parking in Bornem net voorbij de GR-route. Ik laat me zoals altijd ophalen door de taxi van dienst en laat mij afzetten aan de Scheldelei waar ik vorige keer gestopt ben. De chauffeur, vriendelijk, herkende me nog van de vorige keer en vroeg me direct of ik weer ging stappen.
Ik kan eraan beginnen, via de Scheldelei stap ik ongeveer 2km over de Schelde dijk. Een vrij moeilijke passage door de wel heel stevige wind. Op sommige momenten kwam ik amper vooruit. Vanop de dijk had ik wel een mooi uitzicht over de slikken en schoren. Wat me hier vooral opviel waren de dode bomen die er stonden, een apart zicht. Ik verlaat de dijk en beland met mijn voeten in het slijk. Zalig gevoel maar moeilijk wandelen, hier is het oppassen en proberen niet in het slijk te vallen. Hier wandel ik langs de Barbierbeek, deze blijf ik volgen tot in Bazel.
In Bazel verlaat ik even het GR pad om het kasteel van Wissekerke te gaan bekijken en om een klein stukje door het arboretum te wandelen. Prachtig kasteel, de moeite om even van het pad te gaan. Ook liep ik over de oudste smeedijzeren brug van België, deze schijnt ook één van de oudste te zijn van Europa. De kolossale Beuken zijn als tuinaanlegger zeker ook de moeite om eens te bestuderen.
“Kasteel van Wissekerke met zijn hangbrug: hoewel er op deze plek reeds in de 10e eeuw een kasteel stond, stamt het huidige kasteel met zijn park en hangbrug grotendeels uit de 15e eeuw. Het kasteel was gedurende eeuwen de hoofdresidentie van de adellijke familie Vilain XIIII. Deze oude familie leverde 139 jaar lang de burgemeesters van Bazel. Noemenswaardig is het salon in empirestijl dat dateert uit de tijd van burggravin Sophie-Louise-Zoé de Feltz. Het kasteel, het poortgebouw, de ijzeren hangbrug en de duiventoren werden tot monument geklasseerd in 1981."
"De gietijzeren hangbrug is één van de oudste overgebleven hangbruggen van het Europese continent en tevens de oudste van België. Het is een kettinghangbrug met houten loopplanken die in 1824 werd gebouwd naar een ontwerp van Jean-Baptiste Vifquain (1789-1854), een ingenieur uit Brussel die in Frankrijk had gestudeerd. Hij hanteerde niet de gebruikelijke timmermansverbinding, maar opteerde voor een vernieuwende verbindingstechniek met bouten. Hij bedacht ook een stevige en materiaal besparende manier om de hangstructuur en de bakstenen borstweringen te integreren.”
Ik vervoeg me terug op mijn route en wandel nu richting Rupelmonde. Een paar kilometer verhard fietspad met aan de rechterzijde ‘bescheiden’ villa’s. Tot ik aan de trappen van de Scheldedijk aankom. Deze trappen komen toch wel hard aan in de kuiten. Ik stap nu via de dijk Rupelmonde binnen, een klein maar prachtig stadje. Dit stadje bevat zoveel geschiedenis dat ik enkele bezienswaardigheden moet selecteren om niet te lang over mijn tocht te moeten doen. Ik passeer de Graventoren en ga via het prachtige standbeeld van Mercator de Onze-Lieve-Vrouwe kerk een bezoekje brengen. Bekend om zijn glasramen, schilderijen en de prachtige uit hout gesneden preekstoel.
“De Graventoren in Rupelmonde is een overblijfsel van de waterburcht uit de 12de eeuw. Deze werd gebouwd door de graven van Vlaanderen ter verdediging van de Schelde en de Rupel. Toch het vernoemen waard op deze GR5A Ronde van Vlaanderen.
Natuurlijk mag Mercator in dit stukje geschiedenis niet ontbreken.
Mercator werd geboren in het Oost-Vlaamse Rupelmonde, als Gerard De Kremer. Zijn geboorteplaats was eerder toevallig, zijn vader was daar met zijn hoogzwangere vrouw op bezoek bij zijn vermogende broer Gijsbrecht, kapelaan van het plaatselijke godshuis. Hij studeerde aan het Unief van Leuven. Daar verlatiniseerde hij zijn achternaam tot 'Mercator'. Hij verbleef in Leuven, alsook in Antwerpen. Inmiddels had hij zich bekwaam gemaakt in de graveerkunst. Maar we kennen hem vooral om zijn cartografie en kosmografie, iets wat we met zijn allen op onze GR avonturen gebruiken.”
Ik verlaat Rupelmonde en stap richting Steendorp met zijn gigantische Fort, voor ik aan het fort kom passeer in de oude putten in het Gelaagpark. Ook hier deed ik een uitje om de lagen die hier zijn ontstaan te bekijken. Iets verder kom ik aan het fort, het GR-pad loopt om het fort heen. Wat een constructie en wat moet dit een heuse arbeid zijn geweest om dit op poten te zetten. Ondertussen wordt het fort bewoond door vleermuizen en mag je het gebied enkel met gids betreden. Ik laat het fort aan de vleermuizen over en stap nu richting de Schelde, tot mijn verbazing kom ik de vriendelijke dame tegen die ik voor het eerste ontmoette in Axel aan de Gdyniabrug. We stappen samen over het jaagpad langs de Schelde en over de Scheldebrug Temse-Bornem.
Ondertussen was het flink aan het regenen en stapten we een pasje sneller. We komen aan in Bornem waar eigenlijk niets te zien is en alles over verharde paden loopt. Als stad van de Dodentocht was dit toch een beetje teleurstellend. We komen aan mijn wagen en ik geef de vriendelijke dame waarvan ik de naam nog steeds niet weet een lift naar het station van Bornem. Hier scheiden onze wegen en hopelijk tot weerziens en nog veel geluk op je volgende etappes.