Vandaag kroop ik vroeg uit mijn bed om mijn tocht over de GR5A verder te zetten. Ik startte in Geraardsbergen waar ik de wagen netjes geparkeerd had. Vandaag deed ik het anders en besloot ik geen taxi te bestellen om me naar het startpunt te brengen. Ik nam vanmorgen namelijk mijn plooifiets mee om zo naar mijn beginpunt te rijden, goed voor 13,5km fietsplezier langs de Dender en dorpjes die tussen begin en eindpunt liggen. Echter een plooifiets in de Vlaamsche Ardennen is een no go 'grinnik'.
Na een veertig tal minuten afzien kon ik eindelijk aan het echte werk beginnen, 20,5km tot ik terug in Geraardsbergen aankom. Ik plooi mijn fiets in het slot en vertrek vanaf de kerk in Nederhasselt waar ik de vorige keer eindigde. Ik volg de Beekstraat naar beneden tot ik in de vallei van de Beverbeek terecht kom en wist meteen wat me vandaag te wachten stond, onverharde modderpaden. Ik loop richting Aspelare en krijg hier de eerste kasseistrook onder de voeten geschoven. Een strook ten midden van een holle weg, fotogeniek ten top. Via Aspelare dorp stap ik richting Onze-Lieve-Vrouw-ten-Beukenboomkapel waar ik eerst een GR-teken gemist had en het industrieterrein binnen wandelde. Na een vierhonderd tal meter besefte ik dat hier iets niet klopte en keerde op mijn stappen terug. Terug op de goede weg kom ik aan de mooie kapel die reeds jaren in restauratie blijkt te zijn. Enkele jaren geleden was ik hier ook al door Geocaching samen met mijn vrouw en onze hond Poncho. We deden er een wandelrondje dat 'Rond de Tabakslaan' heet. "De Onze-Lieve-Vrouw-ten-Beukenboomkapel in Voorde werd opgericht in het jaar 1661 en bevindt zich aan het zogenaamde Mariaveld, een veldweg die in vroegere tijden dienstdeed als hoofdbaan tussen Brakel en Brussel. Hierdoor kwamen ook veel pelgrims naar Voorde die bij de kapel even konden uitrusten."
De GR leidt me rond de kapel over een pad tussen twee akkerlanden dat druk bezocht wordt door mountainbikers. Iets verder kom ik uit aan de kerk van Voorde waar ik even halt houdt om een wafel te eten. De kerk is toch weer groot voor zo een klein dorpje, waarschijnlijk opgericht voor de vele pelgrims die hier passeerden, dit is natuurlijk logisch giswerk en daar ben ik dan ook niet zeker van. Ik kruis hier de streek-GR Vlaamse Ardennen die ik letterlijk links laat liggen.
Ik zet de tocht verder richting Zandbergen over wegels die niet veel bezienswaardigheden bevatten en vooral verhard zijn. Net voor ik Zandbergen binnen wandel stap ik over een smalle ophaalbrug die me nostalgisch doet mijmeren over oudere tijden. Op dit punt kruis ik weer een andere GR-route namelijk de GR512 Brabantse Heuvelroute. Zandbergen is voor mij persoonlijk toch één van de mooiere dorpjes in de buurt en doet vrij pittoresk aan.
"De Denderbrug van Zandbergen is een mooi staaltje van industriële technologie. De brug lag echter eerst in Aalst maar moest er in 2004 plaats maken voor de ijzeren Zeebergbrug. Zo kreeg deze ophaalbrug een tweede leven hier in Zandbergen ter vervanging van een gammele brug over de Dender."
Ik laat Zandbergen achter me en stap vervolgens door richting de Bosberg en het mooie Raspaillebos. Voor ik van dit mooie bos kan genieten nestel ik me neer op een omgezaagde boom om mijn sandwiches met kaas te verorberen met zicht over heuvels en valleien. Terug gepakt en gezakt begin ik aan de Bosberg die ik gelukkig moet afdalen in het Raspaillebos. Hier is het extreem modderig, op sommige plaatsen sta ik enkel diep in de prut. Ik had net mijn wandelschoen schoongemaakt maar dat laat de pret uiteraard niet bederven. Eenmaal beneden verandert het pad naar een min of meer droge onverharde veldwegel. Hier kan ik er de pas inzetten na het eerdere geploeter in de modder.
"Het Raspaillebos flankeert de 108 meter hoge Bosberg, een gebied van 140 hectare. Tweeëneenhalve eeuw geleden was het toen grotere boscomplex de favoriete schuilplaats van bendeleider Jan de Lichte. De bende trok al plunderend, brandstichtend en moordend door de streek. Na een klopjacht werd Jan de Lichte door de Franse bezettingsmacht gearresteerd en terechtgesteld voor zijn daden en die van de bende."
Nu rest er mij nog een lang stuk veldweg tussen Onkerzele en Atembeke, gevolgd door een klim naar Geraardsbergen over een onverhard kerkewegeltje achter huizen. Daar is hij dan de welbekende Muur van Geraardsbergen die ik gelukkig naar beneden mag wandelen, wat ook geen lachertje is voor de knieën en de schenen. Eens beneden en terugkijkend van waar ik gekomen was kijk ik letterlijk tegen een muur aan 'grinnik'. Nu instappen en wegwezen om de plooifiets te gaan ophalen in Nederhasselt.
"De kapel Onze-Lieve-Vrouw van de Oudenberg werd oorspronkelijk gebouwd als bidplaats door een kluizenaar in 1294. De kapel is nog steeds een bedevaartsoord voor Geraardsbergen. Het huidige gebouw dateert van 1906. De oriëntatietafel achter de kapel ligt precies 110 meter boven de zeespiegel."